Επιπλέον, σε κάθε πόλη, σε κάθε νομό υπάρχουν αξέχαστες ημερομηνίες. Και αν προσθέσετε σε αυτό όλες τις θρησκευτικές αργίες, που έχουν τις ρίζες τους στον Βουδισμό ή τον Σιντοϊσμό (εθνική ιαπωνική θρησκεία), τότε για κάθε μήνα του έτους θα έχετε τουλάχιστον δώδεκα ευχάριστες στιγμές για να ντύσετε και να οργανώσετε ένα μεγάλο φεστιβάλ matsouri στην Ιαπωνία. Αυτό είναι το όνομα των διακοπών στην Ιαπωνία οποιασδήποτε σοβαρότητας.
Μάτσουρι να προσευχηθεί
Αυτό που θεωρείται συνήθως ένα καρναβάλι στην Ευρώπη - μια εορταστική πομπή ή χοροί, κατά τη διάρκεια των οποίων οι συμμετέχοντες φορούν μάσκες - έχει γίνει από καιρό ένα στοιχείο στην Ιαπωνία και το μεγάλο φεστιβάλ maturi στην Ιαπωνία έχει καταστεί αναπόσπαστο μέρος των θρησκευτικών αργιών. Οι Ιάπωνες κρατούν προσεκτικά τις παραδόσεις και οι θεατρικές παραστάσεις που αποσκοπούν στην απομάκρυνση των κακών πνευμάτων είναι γνωστές στην Ιαπωνία από τον 12ο αιώνα, όταν εισήχθησαν στο τελετουργικό της βουδιστικής λατρείας. Στη συνέχεια ονομάζονταν "gaga-ku" και αντιπροσώπευαν μια πομπή χορευτών με μάσκες κάτω από εκκωφαντική μουσική. Το υποχρεωτικό μέρος του gagaku είναι το τελευταίο πέρασμα ενός από τους ηθοποιούς στο κοστούμι "λιοντάρι" (πιστεύεται ότι μόνο ένα λιοντάρι μπορεί να τρομάξει τα κακά πνεύματα). Εκτός από το gagaku, μια άλλη θεατρική παραγωγή ήταν γνωστή, το "bugaku", των οποίων οι συμμετέχοντες ντυμένοι με φωτεινά κοστούμια και χτυπημένα δυνατά σε τύμπανα τριών μέτρων. Το Gagaku και το Bugaku είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο δημιουργήθηκε το κλασσικό ιαπωνικό θέατρο, αλλά οι ηχώ των αρχαίων θεατρικών υπηρεσιών διατηρούνται μέχρι σήμερα και αναπαράγονται προσεκτικά κατά τη διάρκεια της θρησκευτικής ματσούρι.
Ένα άλλο υποχρεωτικό στοιχείο του Matsuri, το οποίο έχει επιζήσει μέχρι σήμερα, είναι τα "mikosi" - βωμοί που μεταφέρονται στα χέρια κατά τις εορταστικές πομπές. Πιστεύεται ότι σε τέτοιους βωμούς κατά τη διάρκεια των διακοπών το πνεύμα της θεότητας του ναού κινείται και εκτελείται πέρα από τα τείχη των ιερών για καθολική λατρεία. Το Mikosi είναι κατασκευασμένο από μπαμπού και χαρτί, διακοσμημένο με κουδούνια και μεταξωτά κορδόνια. Εκτός από το mikosi, στην εορταστική πομπή μπορούν να συμμετάσχουν «dasi» - κινητές πλατφόρμες στις οποίες να τοποθετήσουν στοιχεία ιερών ή μυθικών ζώων, εικόνες ηρώων της ιαπωνικής ιστορίας.
Οι μουσικοί ταξιδεύουν στις ίδιες πλατφόρμες. Παρά το δίκαιο βάρος του dasi (μπορεί να είναι το μέγεθος ενός διώροφου σπιτιού), ωθούνται ή τραβούνται με το χέρι. Η Dacia και η Mycosi χρησιμοποιούνται για αρκετές εκατοντάδες χρόνια - αρκεί η αντοχή του υλικού από το οποίο κατασκευάζονται. Μεταξύ των αργιών αποσυναρμολογούνται προσεκτικά και αποθηκεύονται στους ναούς. Για να φέρεσαι ή να τραβάς το dasi είναι μια τιμή για κάθε Ιάπωνι, και συμμετέχουν εύκολα σε πομπές, ντύνοντας σε ειδικά κιμονό ή ακόμα και σε κάποιες φιάλες.
Σήμερα, κανείς δεν παίρνει σοβαρά τους μύθους που προκάλεσαν ορισμένες τελετουργίες και δεν ενδιαφέρονται καν για αυτούς. Κατά τη διάρκεια της μετάβασης του Μυκήσι, οι αγωνοδίκες λένε περισσότερα για την τιμή ή την ηλικία του βωμού και των στολίων παρά για το νόημα της γιορτής. Αλλά η ίδια η τελετουργία τηρείται αυστηρά. Για τους συμμετέχοντες αυτό δεν είναι μόνο μια δικαιολογία για να διασκεδάσετε. Στην Ιαπωνία, οι γειτονικές σχέσεις είναι ισχυρές, έτσι οι κάτοικοι είναι ευτυχείς να χρησιμοποιήσουν τις ευκαιρίες επικοινωνίας: διακοσμούν τον ναό και τα πλησιέστερα σπίτια με φακούς, καθαρίζουν τους δρόμους και φέρνουν το βωμό και δημιουργούν μίνι μάρκετ κοντά στο ναό όπου πωλούν τηγανητά ζυμαρικά και τηγανίτες σύμφωνα με ειδικές συνταγές.
Ματσουρί να χαίρεται
Σε ημέρες δημόσιων ή κοσμικών εορτασμών, οι Ιάπωνες χαροποιούν επίσης με ευχαρίστηση πρόσωπα και ντύνονται με κιμονό ή με κάποια ειδικά κοστούμια - για παράδειγμα, αρχαίους σαμουράι και γκέισες. Αν πιστεύετε στον κατάλογο του νομού Τόκιο, εδώ μόνο ένα χρόνο είναι τοποθετημένο για χιλιάδες πομπές δρόμου, έτσι ώστε οποιοσδήποτε κάτοικος μπορεί να επιλέξει μια δικαιολογία για να διασκεδάσει. Αλλά υπάρχουν μέρες που γιορτάζει ολόκληρη η χώρα. Μια από αυτές τις κοινές διακοπές - και, παρεμπιπτόντως, το πλησιέστερο στο χρόνο και το πνεύμα των ευρωπαϊκών καρναβάλι - Setsubun. Γιορτάζεται τον Φεβρουάριο, όταν το σεληνιακό ημερολόγιο ακολουθείται από συμβολική αλλαγή χειμώνα για την άνοιξη.
Η ιερή έννοια των διακοπών περιλαμβάνει την ιδέα του θανάτου με την επακόλουθη ανάσταση και την ενσάρκωση του αιώνιου δυϊσμού του γιν-Γιανγκ. Πιστεύεται ότι κατά τη στιγμή της μετάβασης της φύσης από το χειμώνα στην άνοιξη, οι δυνάμεις του κακού είναι ιδιαίτερα ισχυρές και πρέπει να διεξαχθούν ειδικές τελετές για να τους απομακρύνουν από το σπίτι και τους αγαπημένους τους. Επομένως, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, οι νοικοκυρές ρίχνουν φασόλια γύρω από το σπίτι στη νύχτα Setsubun, λέγοντας: "Devils - μακριά, καλή τύχη - στο σπίτι!" Μόλις φασόλια έπρεπε να πάρει και να φάει: κάθε ένα από τα νοικοκυριά έτρωγαν τόσα κομμάτια από ό, τι γύρισε την ηλικία, συν ένα φασόλι - για καλή τύχη. Σήμερα ένα από τα παιδιά φορέζει σαν διάβολος και άλλα παιδιά διασκεδάζουν ρίχνοντας φασόλια σ 'αυτόν. Στους ναούς και αυτή τη μέρα, τα φασόλια διασκορπίζονται - τυλιγμένα με χαρτί. Αλλά αρχίστε πρώτα μια θεία υπηρεσία.
Μετά την τελετή, αρκετοί άνδρες μεταμφιέζονται σαν διάβολοι και τρέχουν έξω από το ναό, αναμειγνύοντας με το πλήθος. Οι μοναχοί πρέπει να τους βρουν και να κυνηγούν τους δρόμους με κραυγές. O-Bon, η ημέρα των νεκρών, γιορτάζεται επίσης σε όλη τη χώρα. Πιστεύεται ότι κατά τη διάρκεια αυτού του μεγάλου φεστιβάλ του matsouri στην Ιαπωνία, οι πρόγονοί επισκέπτονται σπίτια όπου κάποτε έζησαν και ευλογούν τους συγγενείς τους. Στους ναούς του βουδισμού, πραγματοποιείται ειδική τελετή, μια σφαγή. Μετά από αυτό οι άνθρωποι φωτίζουν τις αποχαιρετιστικές πυρκαγιές - okur-bi. Συχνά, αντί για πυρκαγιά, ανάβουν ένα φανάρι και το αφήνουν μέσα από το νερό. Οι διακοπές είναι τόσο δημοφιλείς ώστε στις μέρες μας είναι συνηθισμένο να δίνουν οι εργαζόμενοι άδεια, ώστε να μπορούν να επισκεφθούν τους τάφους των προγόνων τους. O-boon, παρά το ζοφερό όνομα, χαρούμενες και χαρούμενες διακοπές. Κατά τη διάρκεια της ντύνονται και δίνουν ο ένας τον άλλον δώρα. Επίσης εκτελείται στρογγυλό χορό, στο οποίο συμμετέχουν όλοι οι γείτονες. Στο νομό Tochigi, αυτό το έθιμο μεγάλωσε σε ένα πραγματικό φεστιβάλ χορού. Τη νύχτα 5 έως 6 Αυγούστου χιλιάδες άνθρωποι ντυμένοι σε χορό κιμονό σε μια από τις πλατείες της πόλης του Νίκκου.
Αλλά ακόμα περισσότερες διακοπές είναι "δεμένες" σε ένα συγκεκριμένο ναό, πόλη ή τοποθεσία. Ο πιο πολυάριθμος και μεγαλοπρεπής είναι ο Sannin Heret-zu Matsuri ή η "γιορτή χιλιάδων ατόμων". Είναι επίσης γνωστός ως Tosegu Matsuri, με το όνομα του ναού, όπου γιορτάζεται. Τον Μάιο του 1617, μια θαυμάσια πομπή πήγε σε αυτόν τον ναό για να ξανακάνει το σώμα του σοκάκι Tokugawa Ieyasu. Από τότε, από καιρό σε χρόνο, η πομπή έχει αναπαραχθεί εκ νέου, με κάθε λεπτομέρεια. Στο φεστιβάλ, μπορείτε όχι μόνο να παρακολουθήσετε τα παλιά τελετουργικά, αλλά και να δείτε τα πραγματικά όπλα, πανοπλίες, μουσικά όργανα. Με την πάροδο του χρόνου, ο Toseg και οι μεγάλες διακοπές του Matsuri στην Ιαπωνία έχουν γίνει ένα είδος λαϊκού φεστιβάλ: εκτός από την επίσημη πομπή των "απογόνων του οίκου Tokugawa" διοργανώνουν λαϊκούς χορούς και διαγωνισμούς. Η πρώτη μέρα των διακοπών είναι αφιερωμένη στη μνήμη του σογκού. Συνοδεύονται από μια πομπή που αποτελείται από μια «αυλή» του σοκάκι και των ιερέων, τρεις μεταλλικοί καθρέφτες αποδίδονται από το ιερό του ναού, όπου ενσωματώνονται οι ψυχές των τριών μεγάλων shoguns - Minamoto Eritomo, To-iti Hideyoshi και Tokugawa Iyeasu και είναι πανηγυρικά τοποθετημένες στο mi-kosi. Η Μίκησι μεταφέρεται στον ναό της Φουταρασάν, όπου θα μείνει μέχρι την επόμενη μέρα. Και την επόμενη μέρα αρχίζει πραγματικά "διακοπές χιλιάδων ανθρώπων": το πέρασμα ενός τεράστιου πλήθους που απεικονίζει τους κατοίκους της Ιαπωνικής φεουδαρχίας. Στην πομπή συμμετείχαν σαμουράι, spearmen, μέρος του σχηματισμού του shogun, κυνηγοί με γεμιστά γεράκια στα χέρια τους (το falconry ήταν η αγαπημένη ψυχαγωγία της ευγένειας).
Από τα κακά πνεύματα η πομπή προστατεύεται από «λιοντάρια» (άνθρωποι που φορούν μάσκες με λιοντάρια με μακριές μανίες) και «αλεπούδες» - σύμφωνα με το μύθο, το πνεύμα μιας αλεπούς προστατεύει τον ναό του Τόζεγκ. Επίσης στο πλήθος υπάρχουν δώδεκα αγόρια-βοηθοί, που απεικονίζουν ζωδιακά ζώα. Το αποκορύφωμα των διακοπών είναι η εμφάνιση του Mikosi. Όχι λιγότερο ενδιαφέρουσες διακοπές μπορούν να παρατηρηθούν στα μέσα Ιουλίου στο Κιότο. Ο Γκιόν Ματσούρι έχει και τις ρίζες του στην ιστορία. Το 896, η πόλη του Κιότο σάρωσε μια επιδημία και οι κάτοικοι οργάνωσαν μια συλλογική προσευχή για θεραπεία. Τώρα περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι έρχονται στο Κιότο κάθε χρόνο για να θαυμάσουν το λάκκο και την παρέλαση hoko. Το λάκκο είναι ένα είδος παλακανίν, το οποίο μεταφέρεται στους ώμους του από πολλούς ανθρώπους. Και hoko - τεράστια βαγόνια, τα οποία κινούνται με το χέρι. Το ύψος τους φτάνει σε δύο ορόφους.
Στην κορυφή, οι μουσικοί κάθονται και παίζουν λαϊκά κομμάτια, κάτω από τα οποία οι συμμετέχοντες κυλούν χόκο. Στο κύριο καλάθι είναι ένα παιδί, που απεικονίζει τη θεότητα του ναού του Γιασάκ. Η πομπή αποτελείται από είκοσι πέντε pit και επτά hoko. Είναι πλούσια διακοσμημένα - κυρίως για διακόσμηση με ύφασμα nissin. Στο τέλος των διακοπών διοργανώνονται πυροτεχνήματα. Και τον Σεπτέμβριο στο Kamakura μπορείτε να δείτε τους αγώνες τοξοβολίας. Στις 16 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιείται εδώ το Yabusame, μια τελετουργική γιορτή, κατά την οποία οι τοποθέτες τοξότες σκοπούν σε στόχους. Είναι απαραίτητο να χτυπήσουμε τρεις στόχους και να ζητήσουμε από τους θεούς μια πλούσια συγκομιδή και ειρηνική ειρηνική ζωή. Ο θρύλος λέει ότι ο αυτοκράτορας εκτέλεσε αυτό το τελετουργικό πρώτα στον έκτο αιώνα. Ζήτησε από τους θεούς την ειρήνη στο κράτος και αφού έβαλε τρεις στόχους, τους έπληξε σε πλήρη γήπεδο. Από τότε, το φεστιβάλ έγινε η επίσημη ετήσια τελετή, η οποία ακολουθήθηκε από όλους τους shoguns.
Δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων το άλογο γερνάει, δεν είναι τόσο εύκολο να χτυπήσετε έναν στόχο μεγέθους περίπου πενήντα έως πενήντα εκατοστών. Κατά παράδοση, οι στόχοι τοποθετούνται σε ίση απόσταση μεταξύ τους σε απόσταση 218 μέτρων. Όλη η δράση λαμβάνει χώρα κάτω από τη μάχη των τύμπανων. Οι τοξότες συνοδεύουν τους τοξότες και όλοι είναι ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές.
Αλλά για να αποκτήσετε μια πλήρη εικόνα της μεγαλοπρέπειας της φεουδαρχικής Ιαπωνίας, πρέπει να επισκεφθείτε τον Didai Matsuri, που πραγματοποιήθηκε στο Κιότο στις 22 Οκτωβρίου. Το κύριο μέρος της είναι μια κοσμοπολίτικη πομπή, οι συμμετέχοντες της οποίας είναι ντυμένοι σύμφωνα με διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Το όνομα των διακοπών μεταφράζεται ως "Γιορτή των Εποχών". Είναι μια από τις "νεότερες" μεγάλες διακοπές Matsuri στην Ιαπωνία, η οποία πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1895 για να τιμήσει την 1100η επέτειο από την ίδρυση της πρωτεύουσας στην πόλη του Κιότο. Στην συνοδεία τυμπάνων και φλογών από τον κήπο του αυτοκράτορα προς τον ναό του Ηϊάν κινείται μια πομπή δύο χιλιάδων ανθρώπων. Εκτείνεται περισσότερο από δύο χιλιόμετρα. Η κύρια διακόσμηση της παρέλασης - ένας μαθητής γκέισας και μια γυναίκα ντυμένη σε ένα τελετουργικό κιμονό. Χρειάζονται περίπου πέντε χιλιόμετρα, κατά την οποία το κοινό θαυμάζει αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες θεατές.
Υπάρχουν περισσότερες από δώδεκα τέτοιες ιστορικές διακοπές με μεταμφιέσεις για ένα χρόνο και είναι οργανωμένες, πρώτα απ 'όλα, όχι για τους τουρίστες, αλλά και για τους Ιάπωνες. Από τη μία πλευρά, αυτό αποτελεί δικαιολογία για διασκέδαση και αναψυχή και από την άλλη - κατά τη διάρκεια των μεγάλων διακοπών του matsouri στην Ιαπωνία δεν επιτρέπουν να ξεχάσουν αυτό που ήταν χθες πραγματικότητα και σήμερα γίνεται σταδιακά ιστορία.